Simbolizam nastaje u drugoj polovici 19. stoljeća, a traje do Prvog svjetskog rata. Simbolizam kao pravac odlikuju naglašeno subjektivni, višeznačni i često zagonetni prikazi koji vrlo često počivaju na nekoj složenoj misaonoj koncepciji. Secesija kao termin izravno je povezan s lingvističkim aspektom riječi koja znači „odcjepljenje“, „rascjep“. Kao stil, secesija se ne odnosi samo na likovne umjetnosti, već je prisutan i u nekoj europskoj književnosti, nekim nazorima filozofije i sociologije. Zajedničke karakteristike likovnih umjetnosti i arhitekture su upotreba ornamenata, vijugavih linija, plosnatih reljefa te stiliziranih florealnih i geometrijskih motiva. Zajednički nazivnik slikarstvu simbolizma i secesije je otpor akademizmu, pobuna protiv realizma i naturalizma. Simbolizam nastoji svojom poetikom potaknuti korištenje imaginacije i raznih znakova i ideja te odmicanje od zbilje. Bela Čikoš-Sesija upravo to prenosi svojim slikarstvom koje se načelno smatra simbolističkim no po izražajnim sredstvima svakako ga se može svrstati u secesiju, naročito zbog korištenja linearno i plošno stiliziranih oblika, fluidnosti atmosfere te poentilističke tehnike. Robert Auer kao Čikošev suvremenik i prijatelj značajan je zbog svog eklektičnog izraza koji spaja simbolizam i impresionistička strujanja.