| Abstract | U hrvatskom se jeziku glagoli dijele u nekoliko konjugacijskih vrsta prema infinitivno-aoristnoj, odnosno prezentskoj osnovi. Razvrstavanjem glagola dobivamo šest, odnosno sedam vrsta s time da sedmu vrstu čine nepravilni glagoli. Posebno je u ovom radu izdvojen glagol uzimati koji je nekada bio dio konjugacijske vrste V.2 u gramatici Eugenije Barić i suradnika, odnosno dio konjugacijske vrste III.1 u Silić Pranjkovićevoj gramatici, a sada se njega ubraja u konjugacijsku vrstu V.1 u obje gramatike. Bitnu ulogu u spoznaji o pomaku glagola uzimati iz jedne konjugacijske vrste u drugu imaju računalni korpusi, odnosno u ovom slučaju, za moje istraživanje korišten je Hrvatski nacionalni korpus (HNK) v3.0. Pretraživajući taj korpus dobila sam rezultate, odnosno frekventnost pojavljivanja prezentskih oblika za svako lice glagola uzimati. Uspoređivala sam tako frekventnost pojavljivanja oblika iz konjugacijske vrste V.1 (uzimam, uzimaš, uzima, uzimamo, uzimate, uzimaju) i konjugacijske vrste V.2 (uzimljem, uzimlješ, uzimlje, uzimljemo, uzimljete, uzimlju). Usporedbom kolokacija za sva lica jednine i množine prezenta vidljivo je kako su brojke uvijek na strani konjugacijske vrste V.1 jer ukupno gledano pojavnih oblika iz konjugacijske vrste V.2, odnosno III.1 ima 6 i to samo u 3. licu jednine i 3. licu množine, dok oblika iz konjugacijske vrste V.1 ima 10 134, najviše u 3. licu jednine i 3. licu množine.U skladu s time na kraju prikazani grafikon daje stopostotnu prednost oblicima iz konjugacijske vrste V.1 što znači da se glagol uzimati gotovo u potpunosti preselio u konjugacijsku vrstu V.1. |
